من که عاشق این شعرم

بی تو مهتاب شبی باز از ان کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره بدنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
.شدم ان عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صدخاطره پیچید

یادم امد که شبی با هم از ان کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در ان خلوت دلخواسته گشتیم

.ساعتی بر لب ان جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

اسمان صاف وشب ارام

بخت خندان وزمان رام

خوشهء ماه فرو ریخته در اب

شاخه ها دست براورده به مهتاب

شب وصحرا وگل وسنگ

همه دل داده به اواز شباهنگ

یادم اید:تو به من گفتی

!از این عشق حذر کن:

لحظه ای چند براین اب نظر کن

اب ایینهء عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا که دلت با دگران است

!تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن

با تو گفتم: "حذر از عشق!ندانم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم

!نتوانم

روز اول که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی من نرمیدم نگسستم

باز گفتم که :"تو صیادی ومن اهوی دشتم

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم وگشتم

!حذر از عشق ندانم نتوانم

اشکی از شاخه فرو ریخت

...مرغ شب نالهء تلخی زدو بگریخت

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید

یادم اید که:دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

.نگسستم نرمیدم

رفت در ظلمت غم ان شب و شب های دگر هم

نه گرفتی دگر از عاشق ازرده خبر هم

...نکنی دیگر از ان کوچه گذر هم

!بی تو اما به چه حالی من از ان کوچه گذشتم

برای هر کسی روز هایی است که هیچ وقت خاطراتش تا زمان مرگش فراموش نمیشه

چه خوب و چه بد -تلخ وشیرین برامون میمونه یادش بخیر

عاشق این شعرم

hichkas

شما چطور نظری دارین؟